I klasike može da pregazi vreme
http://www.novosti.rs/vesti/kultura.71.html:501270-I-klasike-moze-da-pregazi-vreme
Kolika je važnost novog prevođenja velikih svetskih pisaca za čitaoce koji dolaze. Nijedna sredina ne govori jezikom od pre sto godina
- Svaka kultura koja drži do sebe zna kolika je važnost novog prevođenja klasičnih dela. I to iz više razloga. Kultura potvrđuje svoj kontiniutet i svoju vrednost stalnom aktuelizacijom i reinterpretacijom vrednosti na kojima sama počiva, a u podjednakoj meri su to ostvarenja iz nacionalne tradicije i iz šireg, evropskog i svetskog konteksta. Tu posebnu, upravo prvorazrednu važnost kada govorimo o ostvarenjima stranih pisaca, ima osavremenjivanje jezika prevoda, njegovo prilagođavanje današnjim jezičkim standardima i stilovima - kaže profesor Mihajlo Pantić za „Novosti“
Ma koliko inventivni i u svoje vreme vredni, po Pantićevim rečima, pojedini prevodi jednostavno zastarevaju, ne zbog toga što su nepouzdani i nedovoljno ubedljivi, nego zbog činjenice da se menja sam jezik, da nijedna sredina, pa ni naša, ne govori jezikom kojim je govorila pre pedeset ili sto godina.
- Zato se može reći da ako su književni tekstovi nepromenljivi, i da s vremenom dobijaju jezičku patinu, a sa protokom vekova postaju i arhaični, književni prevodi se jednostavno moraju inovirati da bi postali razumljiviji i prijemčiviji današnjem čitaocima. Zbog toga su nova prevođenja, kao i stalno nove interpretacije svetskih klasika, i preka nužnost i nezaobilazan zadatak svake generacije koja brine o očuvanju i unapređenju vlastite kulture. U tim činovima, da budem nedvosmilen, iznova se potvrđuje vrednost onoga što se prevodi, ali i ražloznost i promišljenost onoga za koga se prevodi. Jedno bez drugog ne ide - kaže Pantić.
DUH VREMENA
- NARAVNO da i stari prevodi imaju svoju vrednost, lepo je i danas, na primer, čitati prevode Šekspirovih dela iz pera Laze Kostića, ali njih ipak više doživljavamo kao znak književne prošlosti, kao dokumentarno svedočanstvo kako su nekada kod nas prevođeni i doživljavani klasici, a manje kao živ tekst koji na svim nivoima korespondira sa našim današnjim osećanjem i razumevanjem sveta - kaže Mihajlo Pantić.