Vuk Kostić,
kao Stefan u odnosu s Brankom Katić kao Biljanom,predstvalja
u “tri priče o ljubavi” filma –Žena sa slomljenim nosem,kreacijiu koja je
prototip kanona suvremene filmske glume u svjetkim omjerima.
Umjetnost Vuka Kostića je temeljena na iznimno razvijenoj
introspketivnoj podlozi njegova bića,iz koje niču vrijednosti za svaku potrebnu
formu, izraz i intenzitet akcije, s nastojanjem da ostvari profil lika ”za
pamćenje”.
Vuk Kostić se “bez ostaka” i bez zadrške, prepušta rasponima
smisla i značajki lika koji tumači, spreman da ga svim svojim kapacitetom, znanjima,
snagom i inventivnom moći, brani do posljenje kapi.
Galerija njegovih likova, kao umjetničkih ostvarenja,već je
stvorila značajan kapital umjetniku, koji, kao osobni kreativni ulog, može sve
smionije ponuditi suvremenoj filmskoj produkciji i u najvećim svjetskim
središtima
Likom Stefana koji zaokuplja pažnju ljekarnice Biljane, stvara
infinitezimalnu gradaciju odnosa koji kulminira probojem strastvenoga izraza u
ljubavnom zagrljaju, iza paravana, u
spremištu ljekarne.
Mjesto i vrijeme radnje toga ključnog čina, Biljane i
Stefana, simbolizira i emocionalnu plimu, naboj koji impreativno traži svoj
ekspanizivni izraz…..
A taj izraz je, opet, i mjestom radnje i odorom protagonista
scene, vrsta metafore u naznaci erotske snage koja je sugestivno, tek naznakama
skicirana..
Imati Vuka Kostića u glumačkoj ekipi znači,nedvojbeno,osigurati
uspjeh djelu.